BAKIT WALANG 1.5 NA YAKULT?

Matagal na akong naghahanap ng kasagutan nyan? Kasi ba naman, ang sarap sarap ng Yakult at masustansya pa, tapos the market is flooded with sodas that are sugary, super-CALORIFIC-expia-DELICIOUS that contribute to obesity and other illness on kids today (pero huwag ka, kapag may lagnat ako nung bata ako, 1 Royal Tru Orange at Skyflakes lang and 1 Peso ang katapat ko, at gagaling na ako. And it is high time to reveal that when I was a kid, I was nicknamed "PESOS" by my relatives kasi nga piso lang, i will be out from the woods. So the secret is out in the bag...). Don't be fooled on energy drinks that end in -ADE. Kung tatanggapin natin na ang Gatorade at Powerade ay nakapagpapalakas ng katawan, tanggapin na rin natin na ang pag-inom ng ihi ni Marquez ang dahilan kaya di sya naitumba ni Pacman at umabot pa ng Round 12.

According to my sources who are former employees of Yakult,(i tried to videotaped my interviews with them kaso, they don't want to steal the thunder from KC and DJ Mo' and for that I respected their delusions of grandeur)"Wala raw 1.5 na Yakult dahil yung size daw ng Yakult e yun lang ang tamang rami ng Yakult na kailangan ng katawan para sa isang araw." (I am quoting verbatim the revelation of the first interviewee. She seemed so tensed as if she committed a heinous crime when she spilled the beans. Eh hindi naman Paranormal Activity ang ginagawa namin, lalo namang hindi video scandal. Mga Pinoy nga naman, di marunong gumamit ng panghalip, look how many times she mentioned Yakult. Baka akala nya nasa TV ad sya.)

The second reason as revealed by a former CEO, (who had successfully smuggled one drum of Yakult), "hindi raw kayang mabuhay ng lacto baccili shirota strain in any container bigger than the Yakult vial." He tried to experiment and when he drank Yakult directly from the drum, he felt something nasty (pakiramdam nya, para daw sya siyang si Neo nang nilagyan sya ni Mr. Anderson ng electronic bug sa pusod). While I was interviewing him i saw some of disturbing behaviors that kept me alarmed:

1. Disintegration of the skin. Check.
2. Seizures every 5 minutes. Check.
3. Discoloration of eyelids. Check.
4. Bloodshot eyes. Check.
5. Rabid, panic-aggressiveness. Check.
6. Numbing of extremities. Check.
7. Loss of muscular coordination. Check.
8. Mag-excursion ya wawa. Check.
9. Looped chantings. Check.
10. Slurred speech. Check.
11. Infected wound. (He revealed that he got it after drinking Yakult from the drum)

I advised the man to take a rest and had him confined in my room. (Gee, I should have videotaped the interview, this could be a worthy addition of one episode on Walking Dead Season 3). I locked the door and immediately grab Max Brooks' The Zombie Survival Guide and perused the book while logging in his symptoms. My fears are becoming real!



Hour 1: Pain and discoloration (brown-purple) of the infected area. Immediate clotting of the wound.

Hour 5: Fever (99-103 degrees F), chills, slight dementia, vomiting, acute pain in the joints.

Hour 8: Numbing of the extremities and infected area, increased fever (103-106 degrees F), increased dementia, loss of muscular coordination.

Hour 11: Paralysis in the lower body, overall numbness, slowed heart rate.

Hour 16: Coma.

Hour 20: Heart stoppage. Zero brain activity.

Hour 23: Reanimation

After 24 hours, I left him and watched DJ Mo's revelation on Youtube which for me is more menacing than the zombie in my room.

28 Days Later, there he was leading the pack. I wasn't in the picture because they didn't want to do a wacky pose! Napaka-kill joy ng mga kumag!



28 Weeks Later, hordes of mindless zombies continued to dominate the world! Sorry guys, natabunan si GMA, sayang di natin sya nakita, pero my friend Rick Warren swore that it was her. Naka-neck brace daw sya and she was chanting "I'm Sorry."



What about me? There I was, in my Asian glory, running from the hordes, looking for a nearby drugstore!



In case the outbreak comes near your place, it helps to remember these 10 tips from Max Brooks to survive the infestation.

1. Organize before they rise!
2. They feel no fear, why should you?
3. Use your head: cut off theirs.
4. Blades don't need reloading.
5. Ideal protection = tight clothes, short hair.
6. Get up the staircase, then destroy it.
7. Get out of the car, get onto the bike.
8. Keep moving, keep low, keep quiet, keep alert!
9. No place is safe, only safer.
10. The zombie may be gone, but the threat lives on.

Moral of the story: Bumili ng lang ng Yakult sa inyong suking botika. Huwag magnanakaw!

BAKIT LIST

Marami akong katanungan sa buhay, simula pa nang pagkabata hanggang sa mag-mature (ahem). Marami sa mga katanungang ito (from downright outrageous to upright metaphysical, from mundane to serious) ay hindi pa rin nasasagot. Marahil may mga avid followers ng blog ko na ito (meron ba?) na bright (who know the answers). Hindi ko maaring i-label ang sarili ko na bright dahil nang nagtake ako ng I.Q. sa Mensa, ay lumagpak ako. And somewhere, may isang psychological test, na nang mag-take ako ng exam, nahanay ako sa mga smart (ask questions--na ikinagalit noon ng mga kaklase ko sa Masteral, dahil uwian na sa kabilang kuarto ay tanong pa ako ng tanong sa report nila at wala pa raw pagkain mga anak nila sa bahay, blah blah blah).

I want you to join me in this unending quest for answers that will surely change the way we think, will define our humanity and will quench our thirst for knowledge. Hebigats, pare!

1. Bakit hindi pinagpapawisan ang manok?

2. Bakit kaya inom ng inom ng tubig ang manok, eh di naman umiihi?

3. Bakit may mga relasyong pagkatagal-tagal na hindi natuloy sa kasalan,
subalit meron naman na buwan lang ang pinagsamahan ay nagkatuluyan?

4. Bakit walang 1.5 na Yakult?

5. Bakit may lock pa sa pinto ang 7/11, eh 24/7 namang bukas yun di ba?

6. Bakit ang Sky Flakes, buo, di ba dapat durog kasi flakes nga eh?

7. Bakit natakot at kumaripas ng takbo ang Pinoy na TNT nang tanungin siya ng
grocery clerk sa Tate kung may VISA Mastercard sya?

8. Bakit nagalit ang buwan sa haba ng gabi?

9. Bakit kung sino pa ang iniiwasan mo yun pa ang nakakasalubong mo?

10. Bakit hiwalay ang bagoong sa kare-kare?

11. Bakit kapag ginamit sa “Knock, knock joke” ang “Bakit” ang sagot sayo ay
“Simula’t-sapul, mahal kita?

12. Bakit kapag may mga sumisikat na mga foreigners na may konting dugong-Filipino
ay proud na proud ang mga Pinoy?

13. Bakit kapag kailangan na kailangan mo ang nail-cutter, tsani at ballpen
ay bigla na lang nawawala ang mga ito?

14. Bakit hindi amoy Bombay ang Indian ink?

15. Bakit kulay orange and "black box" ng eroplano?

16. Bakit kulay green ang "black board"?

17. Bakit kasi may monthsary pa?

18. Bakit kapag nagaabang ka ng taxi, walang dumadaan/may tao at puro jeep
lang makikita mo. Pero pag nagaabang ka ng jeep, puro taxi dumadaan.

19. Bakit ang mga babae sa jeep, di umuusod sa dulo kahit wala ng tao sa tabi nila?
Ang hirap tuloy magbayad, walang mag-aabot.

20. Bakit walang toothpick sa Jollibee?

21. Bakit nangawawala ang mga kutsara at tinidor sa Chowking?

22. Bakit dalawang araw lang ang weekends? Sino ang nag decide??? Hindi ba puedeng 5
araw week-end at 2 araw working days?

23. Bakit kapag may rush na trabaho ay tinetepok either ang computer o ang Xerox
machine?

24. Bakit walang electric fan na counter-clockwise ang ikot?

25. Bakit walang makasagot sa katanungang, "Ano ang Tagalog ng clue"?

26. Bakit walang makasagot sa katanungang, "Ano ang English ng sayang "?

27. Bakit kung kelan uwian at saka umuulan?

28. Bakit kung kelan wala kang dalang payong saka umuulan? At kung kelan may dala
ka, tirik na tirik ang araw?

29. Bakit may mga taong may pera para manigarilyo, uminom at mag-drugs pero wala
namang perang pampakain sa pamilya?

30. Bakit yung pelikulang huli mong dinownload, yun din yung bigla mong mapapanood
sa bus a few days after?

31. Bakit ba kasi nasa huli ang pagsisisi?

32. Bakit yung ibang tao kapag tinanong yung school mo tapos sinagot mo sila,
feeling nila nagyayabang ka na? Oo, may problema ako sa mga taga-UP! ;-p

33. Bakit kung kailan mo gusto matulog hindi pwede? Kung kailan mo kailangang maging
dilat na dilat eh dun ka naman aantukin?

34. Bakit ang sarap matulog sa pagsamba?

35. Bakit kapag kinikilig ako natatawa ako? Normal ba yun?

36. Bakit may hangin? Di naman nakikita.

37. Bakit walang utot na mabango?

38. Bakit ang sarap ng bawal??? Bakit hindi nalang siya pwede?

39. Bakit isa lang ang puso ng tao pero dalawa ang lungs, ang kidneys?

40. Nananaginip din kaya ang in born na bulag? hmmm..kung nananaginip sila anu kaya
panaginip nila?

41. Bakit walang vitamins na in syrup form na pang adult?

42. Bakit masarap pag-usapan ang buhay ng mga artista?

43. Bakit may mga bato sa pagitan ng mga riles ng MRT?

44. Bakit masarap amuyin ang bagong libro?

45. Bakit kapag stress ka at ngunguya ng juicy fruit gum ay mare-relax ka?

46. Bakit sumpungin ang mga bata?

47. Bakit yung pinto sa left side ng mga FX (sa gitnang part ng sasakyan) eh
parating sira, kadalasan hindi nabubuksan?

48. Bakit kapag walang pasok, ang aga mong gumising? At kapag may pasok naman ay
tinatamad kang bumangon?

49. Bakit nang bata ka ay ayaw mong matulog ng hapon at magagalit nanay mo, pero
nang lumaki ka na at gusto mong matulog ng hapon ay pagagalitan ka naman?

50. Bakit kung totoo na kapag marami kang kuto ay ililipad ka ng mga ito pero hindi
naman nangyayari?

51. Bakit kapag pinapasagot ka ng parents mo dahil sa nagawang kasalanan, ay
babarahin ka naman pag sasagot ka na? (Sumagot ka!!! Kapag sasagot ka,
aba…sumasagot ka ah?) Ang labo…

52. Bakit di mo kayang mahalin ang taong mahal na mahal ka pero di mo kayang
makalimutan ang taong sinaktan ka lang? If only love is transferrable.

53. Bakit kaya wala kaya akong ma-"google" na image ng buntis na kuba?

54. Bakit hindi na kailangan ng tubig ni Darna para lunukin ang bato? Paano niya
inilalabas yung batong nilulunok nya?

55. Bakit naka-belt ang ulo ni Wonderwoman? Apo ba siya ni Mang Kepweng?

56. Bakit si Superman at Batman inunang isinuot ang pantalon bago ang brief?

57. Bakit antay ako ng antay ng text mo. Nung nagtext ka na, biglang nawalan na ko
ng gana. Baket?

58. Bakit kailangan talaga pag tumatakbo yung mga bida sa mga pelikulang Pinoy,
madadapa midway?

59. Bakit ang daming katanungan na ang puso lang ang makasasagot??

60. Bakit isa lang ang piraso ng pork sa Pork and Beans? Hindi ba puedeng Porks and
Beans?

61. Bakit yung hotdog ay tinatawag na hotdog samantalang wala naman sangkap na
karne ng aso at pag binibili sa supermarket o palengke ay malamig o frozen naman?

62. Bakit kapag binuksan mo ang corned beef wala kang makitang corn sa loob....
puro beef lang.

63. Bakit tayo pumipikit pag bumabahing? At kapag binunot mo ang isang balahibo sa
yung anal lining ay napapapikt karin? Magkamag-anak ba ang mata at anus?

64. Bakit ang balahibo walang split ends?

65. Bakit lagi sinasabing "you broke my heart" eh hindi naman ito nabibiyak kasi
nasa loob?

66. Bakit ang bilog na Pizza, nasa Square na box?

67. Bakit ang beer meron sa lata…. ang alak wala?

68. Bakit ang Nivea Milk ay mapait, at hindi puedeng ipanggisa ang Oil of Olay?

69. Bakit di pwede magpuyat sa umaga?

70. Bakit ang kumakain ng veggies ang tawag ay vegetarian, pero pag human ay
cannibal? Hindi ba puedeng humanitarian?

71. Bakit puede ang vegetarian na kumain ng aninal crackers? Ang gulo?

72. Bakit hindi dumidikit ang glue sa loob ng bote (either glass or plastic)?

73. Bakit kapag bago ka paligo at utusan ka ng nanay na maglinis ayaw mo dahil
marurumihan ka pero pag yinaya ka ng tropa mo na magbasketbol ay ok lang?

74. Bakit tumataas ang presyo ng galunggong?

75. Bakit kapag magkasingkahulugan ang mga salita ang tawag ay synonymous, pero pag
magkabaligtad, hindi puedeng antonymnous?

76. Bakit ang tawag sa trabaho ng mga duktor ay "practice"? Di ba nakakatakot yun?
(Doc, may naiwang scalpel sa tyan ko? Ooops, sorry, practice lang!)

78. Bakit square ang boxing "ring"?

79. Kung ikaw halimbawa ay wanted, at may reward kang 1Million…kapag ba sumuko ka
makukuha mo yung reward?

80. Bakit ang guard ay walang bantay?

81. Pag ang taong putol ang isang kamay ay nagpamanicure… buo pa rin ba ang bayad
nya?

82. Bakit hindi posible na magkabalakubak ang kalbo?

83. Bakit hindi ka puedeng umiyak sa ilalim ng tubig?

84. Bakit ang taba ng barbeque ay nasa hulihan?

85. Bakit ang palad, hindi umiitim, kahit gaano mo ito katagal paarawan?

86. Bakit may programa pa ang AM radio pero gabi na?

87. Bakit walang graveyard shift sa sementeryo?

88. Bakit hindi puedeng umutot at bumahing at the same time?

89. Bakit alam ng mga lamok na dengue carrier na 5pm na? May relo ba sila?

90. Bakit hindi ma-align ang page na to kahit anong gawin ko? Kainis!

Hindi ko na binuo ng "100" baka sabihin nila ginaya lang natin ang pelikulang "Bucket List."

Good luck mga parekoy!

BERTDEY WISHES 2011

Rehash ito ng article na sinulat ko sa older (read: wholesome) FB. Buti na lang, binasa uli ni Bb. Arline Nicolas (na kinumbinse ko to jump ship from my wholesome FB, to the not-so-wholesome one). While I was reading it, natawa ako kasi, some of them natupad, while the rest are in working progress (read: hindi pa ibinibigay ng Langit o kaya ng mga kaibigan, kapuso, kapamilya at kapatid!)

Lahat ng nangyayari sa buhay natin, mabuti man o masama ay may leksyon na itinuturo sa atin. Minsan, to soften the blow, sinasabi ng iba na: "There are no mistakes in life, only lessons." Tama nga naman, kasi kung alam mong mali, hindi mo gagawin. At dahil hindi tayo perpekto, may mga pagkakataon tayo sa buhay na nagkakasala. Subalit pag laging sinasadya, ibang usapan na yun...

Andito yung mga wishlist ko noong nakaraang bday (Jan 27, 2010) at samahan nyo ako sa aking pagmumuni-muni at pagbabalik-tanaw sa nakaraang taon ng aking buhay.

-bigyan ako ng kotse. sayang naman yung 2 months ko na gymfee sa Slimmers. hindi ko nagagamit. nakakatamad mag-commute kasi papuntang SBMA which is more than 1 hour drive sa bahay ko. Tinatamad naman akong gamitin ang mga plates sa bahay kasi iba rin yung nagwo-workout ka na may natatanaw na magagandang tanawin. Kamiss na tuloy yung crush ko na nag-e-aero.

*wala pa ring kotse. hindi na ako nag-gym sa Slimmers. bumalik ako kay Mang Ernie's (Gapo) at minsan sumusundot sa Gym ni Jim sa Castillejos. Nagkaroon ng madaming kaibigan at spotters. Yung mga plates sa bahay, sa sobrang awa ko sa kanila, ginagamit minsan minsan. Binigay rin ng utol ko ang matagal ko ng inaawitan na sit-up board. yung Swiss Ball, ayun bilog pa rin gathering dust. minsan nahuli ko yung bubwit, ginagamit para sa abs nya.

-Adidas running shoes. yung pinaka lightweight that you can find. Kahit 2nd hand lang. Yung crush ko kasi sa gym, ang hilig mag treadmill, 30 minutes max. Hindi ako makatagal sa treadmill kasi ang bigat bigat ng gym shoes ko. Ginamit ko pa sa ROTC yun.

*Binigyan ako ni Koko ng New Balance, super light-weight at ampogi. Sarap tuloy mag-jogging. Yung combat shoes ko, binigay ko na kay Sen. Trillanes. Kailangan nyo yun for his another military (mis)adventures in the future.

-DSL, CGNAL, basta any wireless connection. or pa wi-fi yung house ko. palaki na ng palaki ang utang ko dun sa kapitbahay naming may Net taz yung mga kaklase ko sa elementary akala mo kung makipag-chat, wala ng bukas. syempre pag may wi-fi, laptop kaparehas. terno ba. yung bagong labas na IPAD. hindi ko kasi puede dalhin desktop sa CR, lalo na kapag me kailangan kang sagutin sa comments. pag di ka agad nakasagot sa thread, pagpyestahan ka ng mga kaibigan at kaklase mo ng walang kalaban-laban at walang kamalay-malay.

* wala pa ring internet connection sa bahay. wala pa ring laptop. yung kaklase ko ng elementary pinadala saken PAD paper (sabi nya next time kung may kailangan ako, itawag at i-spell na lang. kapag text daw, malabo na hindi nya mababasa. dyslexic daw sya. kaya ang basa nya PAD. sabi ko naman pag tumatawag ako, lagi mo dinadahilan na sumumpong na naman ang otitis media mo o kaya inatake ng Alzheimer's). as usual, wala pa ring tigil ang chat, bangayan at lalo dumami ang notifications kaya nag-aral ako ng stenography sa computer keyboard at umiinom ng Bona milk para laging may laban sa balitaktakan. mahirap na mag-fiesta ang mga kaibigan na wala ka sa hapag-kainan.

-Starbucks 2010 Planner. Hindi ko kasi nakumpleto yung stickers sa promo. Kulang pa ng 12. 15 kasi ang kailangan, hehehe. At saka ang layo kasi ng Starbucks. Nasa loob pa ng SBMA. Kailangang sadyain pa para makainom ng Venti Frapuccino. Talagang kailangan na kailangan ko ng kotse.

*hindi ako nakakuha ng Starbucks Planner. pero meron na ako 2011. pinagtulungan nina espren Joie at Flor. kinumpleto sa Tarlac, ni-redeem sa Subic. Niregaluhan ako ni Jeikkub ng mug at ni Abbie ng Starbucks thermos. Napakaagang nagpakita ng kabaitan mga batang ire. May bago akong kape na kinalolokohan. Kopiko Brown. Try nyo. Masarap kaya.

-Books like Who Moved My Cheese?, Animal Farm, To Kill A Mockingbird at The Alchemist. Hindi na kasi sinoli ang mga ito ng mga mahilig manghiram at wala namang hilig magsoli.

*nakakita ako sa 2nd hand bookstore ng The Alchemist (for only P50 pesos at isa pang aklat ni Coehlo--The Zahir). Madami rin akong nabasa books. Honorable mentions were Eats, Shoots and Leaves (about grammar and punctuation. Pinangatawanan ko na ang pagiging jejebuster ko), yung 2 books ni Daniel Silva (The Secret Servant at Moscow Rules na pinadala pa ng mabait at maganda kong pren na si Shie Agoncillo-Cerulli), Malcolm Gladwell's The Tipping Point at Blink (basta isa mga book na yun gagawing pelikula). Dan Brown's The Lost Symbol? Huwag nyo ng hiritin yun. Pinangako ko na kay Phay Pineda. Most of my books were sent home in Tarlac kasi, wala namang hilig magbasa mga tao dito. Buti na lang mga pamangkin ko, mga "booksnakes".

-medyas na itim: di ko alam kung papano ako nagkakaron ng medyas gayong di naman ako bumibili nito. para bang maysa-kung-anong hiwaga ang cabinet ko at nagpo-produce ito ng itim na medyas. lately, tumigil na syang mag-produce.

*muli na namang nag-produce ng itim na medyas ang cabinet ko. lalong dumami (eh puro white naman ang binibili ko). minsan naiisip ko na kamag-anak ng cabinet ko ang Vanishing Cabinet na andun sa Room Requirement ng Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry. (For the uninitiated, The Room of Requirement is a secret room within Hogwarts that only appears when a person is in great need of it. The room then transforms itself into whatever the witch or wizard needs it to be at that moment in time, although there are some limitations. For example, it cannot create food, as that is one of the five Principal Exceptions to Gamp's Law of Elemental Transfiguration. It is believed that the room is Unplottable, as it does not appear on the Marauder's Map, nor do its occupants, although this could simply be because James Potter, Remus Lupin, Sirius Black, and Peter Pettigrew never found the room.) Kitam!

-celfone: uhm, ilang taon ko na ring napakinabangan ang kasalukuyan kong telepono. kung dati eh ganadong-ganado pa akong mag-text habang in-public, ngayon, naka-vibrate na lang sya palagi para hindi makatawag ng pansin ng ibang tao.( kung pwede sana, huwag nokia :)

*you've got to hear this. me bago ako cp. Blackberry Bold. Mura ko lang nabili. And take note hindi China fone, hindi GSM (Galing Sa Muslim) kundi GSM (Galing sa Magnanakaw). Dun na rin ako nag-iinternet (sosyal), at nakikipag-chat via BB Messenger (kaso si Mara lang ka-chat ko). andami applications, hirap gamitin. andami games, pero brickgame at tetris lang alam. haiz!

-DSLR. gusto ko kasi ma-harnessed yung talent ko sa photography.

* blind item. may kaibigan ako sa ibang bansa, made me an offer I can refuse (para tuloy narinig ko si Don Coreleone ng The Godfather). SLR o Kindle? siempre ayaw ko munang bumigay. anong akala nya saken, easy to get?

-1 roundtrip ticket papuntang Malaysia. Kahit yung promo, ok na sa akin yun.

*Paging Tonette!!! Don't worry pagdadala kitang isang Balikbayan Box na Jollymeals.

-madaming-madaming mighty bond: para sa madaming-madaming sapatos na hindi ko na ginagamit.

*dumami ang mighty bond, kumonti ang shoes. ewan ko ba bat biglang lumaki shoe size ko, eh tinigil ko na ang pagpapa-foot spa. ayun pinagkawanggawa ko ang iba, pinamigay sa mga nangangailangan. alam nyo naman, the size of a man's shoes, determines the size of his p...eet (there are times i have a probblem with p's and f's, b's and v's and h's and i's. kapampangan kasi).

-belt: 3 years old na yung belt ko; ilang taon na lang at pwede ko na syang ipasok sa kindergarten.

*in-enrol ko na sa kindergarten. pero huwag ka, scholar. mana sa amo, hehehe. sabi ng principal, baka ma-accelerate. balak ko ngang ipasok sa Guiness Book of World Records ang belt ko. Ilalaban ko rin sa Mr University Belt. Major talent nya Quiz Bee (magtatanong ang mga judges ng mahihirap na tanong at sasagutin nya). Si Tonette ang coach. Minor. Singing. Si Tonette mag-import pa ng coach from Sydney Australia.

-panyo/facetowel/towel: alam ko yung iba nagsawa na sa kakatanggap ng mga ganito tuwing holiday season pero ako, kailangan ko ng maraming ganto. kung di lang ako masyadong burara, makagawa na ko ng ilang kumot mula dito.

*may bago akong kurtina at comforter na yari sa panyo/facetowel/towel. balak kong magtayo ng business na ganito ang ilalako para mapalayas na mga bombay sa bansa natin.

-havaianas. gusto ko brown. nagkagalis na kasi talampakan ko sa kagagamit ng spartan at rambbo sandals.

*may 2 ako pares ng havaianas na bigay ni Ates Carmie at Susan. May bigla na lang naligaw na Sandugo sandals sa bahay ko, pero hindi ko alam kung kanino. Minsan narinig ko kapit-bahay ko, naghuhuremantado, may dalang itak, minumura at isinusumpang dadanak ang dugo pag nahuli nya ang sinumang nagnenok ng Sandugo sandals niya. Hayun sa kuarto na lang ang tsinelas at kinausap ko nang masinsinan na ko huwag siyang maingay kundi papatayin siya. Shhhhh.

-24 Season 8. Yung galing sa mga Muslim huh? Hindi kasi nagbabasa ng original DVDs yung SANY DVD player na nabili ko sa Quiapo. Please, alam ko namang hindi pa mamamatay si Jack Bauer at si Kim ang makakapagligtas sa kaya through bone marrow transplant.: parang awa nyo na, nabitin ako!

*buhay pa rin si Jack Bauer. Pinalayas na ni Pres Taylor kasi hahuntingin na siya ng mga Russians. Balita ko nasa Pinas sya. Kaso lang late dumating kaya naging madugo ang Manila Hostage taking drama. May bago akong DVD player, Samsung, nasira naman ang TV ko. Win some, lose some...

- pera.

*Buti pa ang pera may tao, pero ang tao ay walang pera.

-at higit sa lahat gelpren na magiging future wife ko.

*binasa ko uli ang Ordinary People by Judith Guest (na ginawang pelikula ni Robert Redford at nanalong Best Picture sa Oscars). May quote doon na ganito ang sinasabi: "Two separate, distinct personalities, not separate at all, but inextricably bound, soul and body and mind, to each other, how did we get so far apart so fast?" Huwag na kayong magtanong pa. Ang magtanong idedelete sa listahan ng friends. Pero may bago akong babae sa buhay ko. Si Bea, madaling sakyan at katabi pang matulog. At para hindi ako mauntog at hindi ko sya ipagpapalit, binigyan ako ni Flor ng pambili ng helmet....

Naging makulay ang 2010 ko. Dumami mga tunay na kaibigan, at lumawak lalo ang isipan. Kapag tinanggap mo na maluwag sa iyong kalooban ang anumang mapapait na pangyayari sayong buhay, magiging matatatag ka at hindi darami ang wrinkles.

Remember, there are no mistakes in life, only lessons...

produkto po ako ng pampublikong mababang paaralan

trip ko lang mag-emo, mag-nostalgic at mag-senti ngayon...

pauwi na ako at nagbabanta ang isang napakalakas na ulan. i saw a grader coming out from a montessori private school. hindi ko alam kung ano ang grade, pero malamang grade 1 sya kasi cute sya. naalala ko kasi nung grade 1 ako, sabi ng teacher ko cute raw ako, so i therefore conclude na yung bata ay grade 1 nga. bakit ba laging ikinakabit ang nomenclature (wow! hebigats. dali ask webster na!) na montessori sa mga private schools? ibig bang sabihin kapag montesorri ay dekalidad na ang edukasyon? hindi kaya ang etymology ng montesorri ay: Fil: munti---jail; sorri--jejemon for "sorry"; definition: if you won't finish your studies you'll end up either in jail or you'll be sorry for the rest of your life!

kapansin-pansin na hirap na hirap ang bata sa paglalakad kasi sandamakmak at sankatutak ang dala nyang mga libro. ginamitan ko ng x-ray vision, kaya malamang 15 books ang dala ng bata, give-or-take. (dahil nakasalamin ako kaya minsan hindi accurate ang aking x-ray vision. ayoko namang mag-concentrate. kasi one time gusto ko malaman ang kulay ng panty ng magandang bebot na nasa unahan ko. nag-concentrate ako, nasunog yung panty. sayang! until now, nagtatalo pa rin ang isip ko kung pink o white, pero malamang black, kasi kulay abo nang nasunog).

naalala ko tuloy nung grade 1 ako (i dropped the adjective "cute" baka sabihin nyo i'm too self-serving). hindi ko na alam what year, dahil mahina ako sa math. tanungin nyo man yung isang estranghero na nakausap ko kahapon. lumapit sya sa akin and asked: "pare, puede bang magtanong? i retorted: "puede pare, wag lang sa math, mahina ako dyan." see...

tatlong libro lang yata ang gamit namin nun per pupil. (our grade two teacher called us dicipulos. mas cool. parang apostolos. hindi gagawa ng masama.) at may ka-share ka pa. hindi workbook, hindi puedeng sulatan, pero puedeng koberan ng calendar paper or cement paper (may kamahalan kasi ang manila paper noon), at ilagay sa fishnet (actually bag ko yun). hindi ko alam kung uso na nun ang mga bags na featured ang mga cartoon characters kasi nga alam mo naman sa public school, kailangan low profile ka kasi kapag nalaman ng titser na mayaman ka, gagawing president ang tatay mo sa PTA o kaya lagi kang hihiritan na magdala ng plor wax o kaya papel de liha. ako naman kahit i want to be invisible, lagi ako nakikita ng titser ko dahil una: (promise, this will be the last time i will use this adjective) cute ako and secondly: ang pangalan ng tatay ko ay don. don david. sino ba naman ang mag-aakala na ang tatay ko ay isang karpintero lang ( o sige, hindi ko na gagamitin ang word na lang, kasi derogatory masyado...) who would ever thought that my father who is only a carpenter will be nicknamed "don" which by the way his real name is "angel jr," and he was almost tempted to name me "angel the third." wouldn't it be more justified if i will be regarded as angelic rather than a cutipie (oops, hindi counted ito. iba ang spelling!)

produkto ako ng public school. istrikta ang mga teachers namin noon. pag pinalo ka, pinaluhod sa munggo, pinatayo sa harap arms outstretched with heavy books on your palms, nakatayo ka facing the wall, huli kang uuwi para maglinis ng kuarto, magsusulat ka sa 10-page pad paper with these notes "gagawa na po ako ng takdang-aralin" back-to-back. dahil aminin man namin o hindi, kasalanan namin.

kasi malikot kami sa klase.

kasi maglalaro tuwing recess under the scorching heat of the sun at pagpasok sa classroom pati si superman ay manghihina dahil higit pa sa kryptonite ang dumikit sa kanya.

kasi tinago mo yung tsinelas ng ka-desk mo (kinarir ng titser namin ang kasabihan na "cleanliness is next to Godliness." pag papasok sa classroon teritoryo nya, iiwan mo ang tsinelas mo sa labas. nang nabalitaan ni ermats na nagkakawalan ng tsinelas, hindi na nya ipinasuot ang sapatos ko, mighty kid, baka daw mapudpod at masira)

kasi napaiyak mo ang kaklase mo dahil all of you chanted : "burung-babi" (i.e. l-o-s-e-r without a yaya) when she lost in the game of touch the color (wait. kulay pink yung panty. kasi nung pina-dna test ko sa colleague kong si lt. horatio caine, ang panty na naging abo, lumitaw ang mga letters na m-m-d-a.).

you owe it all to yourself why you failed because all your teachers did their best to give you a quality education that can rival pirit or don bosco.

produkto ako ng elementary at high-school public schools. at state u noong college... na nang magbantang magtaas ng tuition per unit ay halos dagukan ni ermats ang puso nya dahil baka hindi nya ako makapagtapos ng kolehiyo. from 10 pesos to 15 pesos per unit. 24 units times 15 pesos...you do the math. mahina ako sabi sa numbers eh. naalala ko tuloy yung text message ng barkada kong aktibista who went to the dark side at nagpalamon sa sistema ng gobyerno (paging p-noy! sana wag ng patayin na ang wang-wang... endangered species na ang mga huwang na ka-pamilya ng mga salagubang). ang title ay "hindi marunong magbilang." here goes:

nanay: bobo ka talaga! (komentaryo: alam nyo ba na kapag ang nanay mismo ang nagsasabi na bobo ang anak nya, ang tendency magiging bobo nga. tawag dyan ay "pygmalion effect" or "rosenthal effect" or "self-fulfilling prophecy". kayo na ang mag-google ng pygmalion effect. basta base yan sa greek mythology. o sige na nga...)

in a nutshell: pygmalion is sculptor who carved a woman out of ivory and named her galatea. his statue was so fair and realistic that he fell in love with it. in the vertex, venus (aphrodite)'s festival day came. for the festival, pygmalion made offerings to venus and made a wish. "i sincerely wished the ivory sculpture will be changed to a real woman." however, he couldn’t bring himself to express it. when he returned home, cupid sent by venus kissed the ivory sculpture on the hand. at that time, it was changed to a beautiful woman. a ring was put on galatea's finger. it was cupid’s ring which made love achieved. venus granted his wish.

huwag kayo masyado bumilib. copied and pasted lang yan from wikipedia. nagkatotoo ang tamang hinala ni pygmalion. parang nang nabuhay ang estatwa ni machete na inukit ng maiinit at malalambot na daliri ni rita avila.

balik tayo dun sa text na ang pamagat ay (drumrolls please...) "hindi marunong magbilang." here goes:

nanay: bobo ka talaga! 1 to 10 lang hindi mo p kayang bilangin?
anak: mas bobo si tatay nay, kasi narinig ko minsan sabi "tama na inday, hanggang tatlo lang ako."

ngayon pag bumagsak ang bata, teacher factor. pag pinalo ng titser, the next day, ang kunsintidor na nanay ay pupunta at tatalupan ang titser na parang sya ang nagpapakain sa kanya (partial lang, hindi full kasi kaya nabubuhay ang mga private school dahil sa skyrocketing na tuition fee na tila apollo 11 na nakarating sa moon). ang mga bata ngayon ay hindi na marunong ng proper spelling. pag nagsulat ng english, nagsasabong ang subject at predicate. pag nagsulat ng filipino, parang text messaging, or worse jejemon-style. at kapag tsinek ng teacher ang assignment at na-impress sa book review ng bata (na sa totoo lang hindi naman binasa ang book kundi plagiarized lang from the internet), the teacher will write sa project nung bata na "verry good!" (this is a true story. the elementary teacher is from a private school).

at kapag nagpatuloy ang ganitong nakakalungkot na estado ng ating edukasyon, lahat tayo ay mapapabuntung-hininga ala c-3po ng star wars: "i have a very bad feeling about this." tsk. tsk. tsk. (until now, wala pa ring katumbas sa ingles and tsk. tsk. tsk. what a waste!)

ikaw? sang produkto ka ng sistema ng paaralan?

ako...proud ako sa pinagmulan kong paaralan. hanapin nyo na lang ako dyan. grade 1! (clue, naka-short pant ako dyan). ;-p

GUSTO MONG MAG-GYM?

My friends got a shock of their lives when they saw me after more than a decade of absence, totally buff-- a far cry from being a skinny guy they used to know. One friend even posted a comment in FB: "Uyy, hindi ka na walis ting-ting." Then another joined in and wrote: "Oo nga, walis tambo na sya ngayon."

Working-out in the gym (common parlance for gym rats is either "buhat" or "laro") is a lifestyle. You can't achieve a six-pack abs or a huge biceps by simply going to the gym and do your thing! You have to adhere to a program. However, don't have to force yourself in the gym everyday, otherwise you'll suffer from work-out fatigue. Three or four times a week will suffice (with an hour or two per session). You have to let your muscles rest to recover. (Parang law of entropy din yan: "kapag ang makina ay laging ginagamit, it will break down.")

Wait! Parang seroyso yata ako sa blog na ito. Hindi naman ito fitness magazine para seryosohin, pero may mapupulot (o mangunguya?) din kayo sa mga "nuggets of wisdom" I'll offer. I will lighten things up, para dun sa mga ka-tropa na gustong mag-gym at ma-inspire naman to include body building in their daily grind. It is never too late to start (may mga "tanders" nga na nagbubuhat pa rin for health reasons).

Bago ka pala mag-enrol sa gym tiyakin mo na ok ang kaha mo. So it pays to check the label, este, to pay a visit your doctor for a check-up. Ako kasi, nagpa-BP muna ako before mag-gym.

It doesn't mean na dapat maganda yang nurse na kukuha ng BP mo (or full-body-check-up...Asa ka pa, hehehe), pero ayon sa pagsasaliksik ng mga health experts, magiging maganda ang mood mo kung maganda ang tatanawin, este tanawin mo. Malay mo, baka ma-impress ang nurse kapag nalaman nya the reason you're having a BP check-up is because you want to have abs like Jacob. Pogi points din yun.

Beware!: Huwag kang manood ng Sports Unlimited baka ma-insecure ka lang kay Marc Nelson dahil ang kinakain nyang pandesal sa umaga ay bumubukol sa tiyan nya. Ikaw, gardenia o teysti lang ang kinain mo.

Pero kung na-insecure ka, malamang naisip mo, panahon na para mag-gym. (Trip ko lang sumulat in the following paragraphs like e.e.cummings. Hope you don't mind!)

perstaym mo ba? naku... eto ang mga tips para maka-survive ka kahit 30 minutes lang sa loob ng torture chamber:

-kung mag-eenroll ka, tingnan mo muna kung kapani-paniwala ang mga instructors. kung maganda ang katawan nila, malamang they're doing it right at malamang din alam nila ang kanilang ginagawa. parang barberya lang yan e. halimbawa, dalawa ang barbero: yung isa ok ang gupit, yung isa naman parang rugby ang ginagamit na shampoo. syempre pipiliin mo dapat yung pangit ang gupit. malamang silang dalwa mismo ang naggugupit sa isat isa. go figure. nalito ka? ako den. basta yun.

-magdala ka ng sarili mong tubig. dahil pagpapawisan ka, kailangan mong i-replenish ang nawalang fluids sa katawan mo. mas makakatipid kung magdadala ng lang kesa bumili dun sa gym. kung mapera ka, gatorade, powerade, bandade. kung hindi, extra joss, puede na. wag iwanan sa tabi-tabi ang bote/jug/thermos. kukunin yan ng walang pambili ng tubig.

-trapo. walang taong hindi nagpapawis. hindi ka manok. pag hihiga ka sa mga benches, natural pagtayo mo, aagos ang likidong maalat mula sa balat mo at mag-iislide sa bench na parang batang perstaym makakita ng playground. punasan mo naman. isa pa: wag gamitin ang trapo sa sariling balat. may twalya/bimpo naman.

-be friendly. mahirap magbuhat ng mabigat pag walang aalalay sayo. ikaw ren, pag bumagsak sa leeg mo yung barbell habang nagbe-benchpress ka, walang tumulong sayo. pero wag maging masyadong friendly. mahirap mag-exercise pag may katabi kang madaldal.

-flex. kahit muscle lang sa mukha ang ma-develop sayo dahil sa pagkunot ng noo at pagbanat ng mga ugat sa mukha dahil sa hindi mabuhat ang weights na pinipilit mong kinakaya. at least motivated ka kahit papano at matutuwa ka pag nakitang mong nagkakaron na ng cuts ang muscles mo kahit alam mong mukha lang syang malaki dahil madaya ang salamin sa gym. (pag nagbubuhat ka, piliin at humarap ka dun sa "madadayang salamin"--yun bang lilitaw na pogi ka at malalaki ang muscles mo.

-wear the proper gear. hindi advisable na magsuot ng amerkana habang nagwo-workout. bumili din ng workout gloves para mas mahawakan mong mabuti ang bars at para na rin hindi magka-kalyo ang kamay. ikaw din, baka masugat si junior.

-preferably, wear dark clothes. ikaw din, mahirap labhan ang damit na nasayaran ng kalawang.

-wag mahiyang magtanong. baka pag sinabi sayo ng instructor na mag-squats ka e bigla kang mag-ala-ROTC at itaas ang yong kamay sabay bend ng tuhod at di gumalaw for 30 minutes. lahat sila dumaan sa pagiging aanga-anga tulad mo. walang ipinanganak na may muscle ang umbilical cord.

-mind your own business. baka ma-distract ka sa mga nag-e-aerobics at mapanganga sa mga babaeng taas-baas ang paa. iwasang tumingin lalo na pag nakahiga sila at parang nakikipag love-making sa hangin. ikaw ren, baka mahirapan kang tumayo.

-hindi puro buhat lang. dapat maingat ka rin sa pagkain (this is one of the reasons why women failed in this department kasi they can't resist the call of fishball, kikiam, adidas...). It takes a lot of determination to watch what you eat. I tried eating nilagang kamote and saging saba for a six straight days. And fruits and vegetables. No rice talaga (except during Sunday which is my "cheat day." Eat-all-you-want ang tema, hehehe). Then after that week, I eat 6 smaller meals everyday which I continuously doing now religiously.

-dapat i-supplement mo rin ng vitamins at cardio. cardio training helps in toning muscles and in burning fats. Effective ang threadmill, badminton, basketball, o kaya jogging. Pero dapat, may running partner ka...

kasi mas magiging makulay ang paligid at masaya ang takbuhan pag kasama mo ang iniirog mo sa buhay...

ABAWT DA BLAH-GER by Aris Avila

BABALA: Sa mga mambabasa ng comments sa profile ni Blitz...Ang inyong mga mababasa ay naisulat sa tatlong lingguwahe at hango sa mga katotohanang naganap sa tunay na buhay ni ARMAN V. DAVID mula noong 1986 hanggang 1990....Ang patnubay ng magugulang ay kailangan...


(Blogger's Note: Our First Year HS Pic. That's me, 5th from the left, while Aris, 4th from the right. Aris and I shared the passion in music and we were both tenors in Glee. Not The Series. But The Club. When I've heard that he is spending his two-week vacation in the country in October 2009 and coincides too with my one-week off, I've decided to stay home and canceled my out-of-town trips. How I wished I never postponed my former engagements. Just kidding, hehehe. The truth is, if Aris decides to visit home again, I will definitely be there for him;-p)

Si Arman po o mas kilala sa pangalang Blitz ngayon, ay isang butihing mag-aaral sa isang paralan sa Tarlac.Ako naman po ay isa sa mga naging mapalad na kamag-aral ni Arman. Tatlong bagay lang ang masasabi ko tungkol sa kanya ngunit, ang mga katagang ito ay siyang bumubuo sa kanyang katauhan, mula noon, at sa aking palagay, ay magpasahanggang ngayon. Marami sana pero dalawa lang ang nasusulat sa ingles at filipino. Kung marunong kayo ng kapampangan, malalaman ninyo ang mga hiwaga na bumabalot sa likod ng pangatlong kataga, na naglalaman ng kanyang sikreto. Ang lahat ng iyan ay nakassad sa ilalim ng kasulatang ito...tama na ang tatlo, dahil kung ating iisa-isahin ay baka maubusan tayo ng space dito...

Una: Matalino, pangalawa: Pinuno at pangatlo: Mang-aawit....do you wanna know why???

Here it is….

MATALINO: He was one of the best in our class back then and I think, is still one of the best till now...he was so good then and as a matter of fact, when we were on our second year in high school, he made one of our teachers walked out on us on our math class. That was just by simply giving a SMART(A_S) comment to a question that everyone in the class refused to answer. Do you wanna know what the question was? Ang katanungan na iyon ay sariwang-sariwa pa rin sa aking ala-ala, dahil iyon ang naging tulay ng aming makulay na pakikipag-sapalaran nung high school. Ang tanong: "What is the numerical and literal coefficient of the expression 2X?" And the smart comment of Arman was: "MA"AM BAKA KAYA NIYO TINATANONG DAHIL DI NIYO ALAM"...at meron pang pahabol( Pabulong)..."ALAM NA NAMIN YAN, ANG DALI DALI KAYA NG TANONG, KAYA NGA WALANG GUSTONG SUMAGOT EH"...nun ding mga oras na iyon, ang aming silid aralan ay nilisan ng aming luhaang guro na di makapaniwala sa mga katagang binitiwan ni Arman. At dito na nga nagsimula ang lahat….

PINUNO: He was also a leader...Everybody in the school at that time knows that the teachers tagged our class with names like "the most unruly class in the school"( Which later evolved into unbelievable and outrageous comments such as "mga matatalino nga sana, pero wild naman, mga walanghiya, mga walang katulad, mga latang walang laman... at ang paborito ng lahat…mga scene stealers…ATBP....etc..etc.). Bago ang mga pangyayaring naganap sa loob ng aming math class ay, hindi kami tumatalo ng teacher, mga estudyante lang.... but from that day...binigyan niya kami ng lakas ng loob at tibay ng dibdib na lumaban at huwag magpa-api sa aming mga guro...we followed his example by carrying the legacy throughout our high school days. We took his example seriously and straight into our hearts. Some of us even had the thought of not needing our teachers and therefore we do not have to go to class anymore...yes… siya ang nagpa-uso ng MASS ESCAPING sa aming klase...

Ah! Those were the days when the most influential student in our school invaded our minds... Mga bata pa kami noon, pero ng ma-realize namin na na-implwensiyahan niya kami, it was already too late...kaya tuloy na-regaluhan ako ng Bible ng adviser namin nung 4th year. Of course, dahil kaibigan ko si Arman at ako ay tapat sa kanyang simulain, hindi di ko na sinabi na itinutuloy lang namin ang kanyang nasimulan. Baka kasi malaglag siya honor competition at bumagsak sa horror role...kaya sa madaling salita ay inako ko na lang lahat at ipinamahagi ko naman ang iba sa aming ibang kamag-aral.


(Blogger's Note: With Aris and Blair, also during Aris' homecoming last October 2009 from Canada. Kakanta miya ing makabagbag damdaming "Skyline Pigeon.")


(Blogger's Note: That's Tee. BFF. Highschool cheatmate. Miss Congeniality. Gorgeous and beautiful as ever...)

MANGAAWIT:Aruuuu, biyasa ya pung magkanta yan. masanting ya swala. ta neng ing masakit, masyado ng kikimkiman king sarili na ing galing na. Menakit na kang magkanta ya agyang yang dili...lalu na istung mainip ne. pisara-sara no pa kanita reng mata na istung miras ne king bandang matas ne ing tonu na ning kanta na...nanamnaman neng mayap. Wapin pala Blitz, atsu ya pa ba itang notebook mung ating message a makasulat tungkol king nanu ing dapat mung gawan istung ikang dili? I bet you still remember what's on there. Just curious...magkanta ka pa bang ikang dili istung bored ka? If ever you still do. Pipikit mo pa ba deng mata mo...ita bang bala mu talagang feel na feel me ing kakanta mo? LOL....uling manyampukaki ing lugud mi kaya, potang titipa ne ketang kanto da, pag-kanta miyapa..’tipa neing…..tipa neing…tipa neing….” Ironically, it’s the same song that we sing for the teacher who walked out from our class because of him.…but I doubt if he knows, kasi mumuna yang titipa king mestra mi…


(Blogger's Note: Aris and Me. We were singing our anthems. The Dawn's "Salamat" and "Iisang Bangka." Sige pen, ninu ngeni ing pisara sara deng mata?)

Lumipas ang panahon at hindi na namin siya muling nasilayan. Naglaho siya na parang bula at ngayon naman ay, bigla siyang lumitaw na parang kabute…sana naman, sa pagkakataong ito, siya ay manatili at hindi na muling lumisan, at nang sa gayon ay madali siyang matunton kung kinakailangan…may palagay ako na kapag nabasa ito ng aming mga dating kamag-aral ng mga panahong iyon ay, maglalabasan ng isa-isa ang mga pinakatatagong lihim ni Arman….Kaya Blitz, ang payo namin sa iyo ay, kung nasan ka man ngayon….diyan ka na lang…LOL…but keep in touch though…

(Blogger's Note: I was out of the friend's radar since 1997. They never heard from me, never wrote letters, totally gone MIA. In 2007, like a phoenix rising from the ashes, I was back in the circuit. And thanks for FS, and now for FB, "social networking" is just within the tip of your fingers)

BABALA: Ang inyong mga nabasa ay base sa mga katotohanang naganap sa buhay ni ARMAN V.DAVID na mas kilala sa pangalang Blitz sa ating magulong panahon ngayon. Ang mga pangyayaring naisaad ay naganap sa isang paaralan sa Tarlac ngunit/subalit ang pangalan nito ay sadyang itinago at hindi binanggit upang hindi na pamarisan ng mga kasalukuyang nag-aaral sa paaralang iyon. Ang patnubay ng magugulang ay kailangan…

(Blogger's Note: This used to be a 3-part comments of Aris in Friendster. Due to FS space constraints, Aris has decided to shorten his comments (almost on the verge of suicide) to my liking. If not, he should have spilled a lot of beans that might ruin my reputation, hahaha. Thanks Aris. Whenever I'm pissed off, I always read this and it never failed to keep my blood boiling! There will, and I hope that time will come, we will settle the score in another videoke fight! Miss you my friend...Watch your head man. Mafia Wars is getting crazier and bloodier. I have a very bad feeling about that! Hahahaha)

P-NOY KA KUNG...

Nilalagyan mo ng sungay ang kaklase mo tuwing picture taking.



Mahilig magpapiktyur ang mga artista na kasama ka.



Nakalaminate ang mga diploma nyo



May uling sa refrigerator nyo.



Mahilig magpapiktyur sa harap ng Istarbaks kahit 3 in 1 lang ang tinutungga mo (pag-tripan ba naman mga pamangkin, hahahaha)